یک ولی خدا می گفت:

 نور يك حقيقتي است كه همه‌مان مجازي‌اش را ديده‌ايم، يك نور مجازي داريم؛ همين چراغ‌ها. يك نور حقيقي داريم كه علم و دانش است، چرا اينها مجازي است؟ به خاطر اينكه اين نور ظاهري و مُلكي فقط يك محيطي را روشن مي‌كند و خودش هم روشن است. ولي علم و دانش، كلام اهل‌بيت عصمت و طهارت -كه كلامكم نور- قلب انسان را روشن مي‌كند، خود انسان را روشن مي‌كند، به حقايقي مي‌رسد كه اگر خوب د قّت كنيم مي‌بينيم همين نور ظاهري را هم علم، به آن نورانيّت داده است.آيه‌اي كه جزء دوّم آيةالكرسي است اللَّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا، خدا(و اهل بيت عصت و طهارت) وليّ كساني است كه ايمان آورده‌اند،. اين ايمان داراي درجاتي است، هر چه درجه‌ي ايمان انسان بيشتر بشود بهتر به نور مي‌رسد. هر چه انسان اعتقاداتش بيشتر بشود زودتر به نور مي‌رسد.